Ino-Rock Festival

13/02/2025

ZAPRASZAMY SERDECZNIE NA NAJSYMPATYCZNIEJSZY FESTIWAL LATA!

INO-ROCK FESTIVAL, 23.08.2025, INOWROCŁAW, Teatr Letni, 16:30

W tym roku wystąpią:
• QUIDAM (w sensacyjnym składzie) (Polska)
• CRIPPLED BLACK PHOENIX (Wielka Brytania/Szwecja)
• ALEX HENRY FOSTER AND THE LONG SHADOWS (Kanada)
• PURE REASON REVOLUTION (Wielka Brytania)
• TOŃ (Polska)

CENA BILETU - 259,00zł

Sprzedaż biletów prowadzą:
ROCK-SERWIS (bilety kolekcjonerskie): www.rockserwis.pl
EVENTIM: www.eventim.pl
TICKETMASTER: www.ticketmaster.pl

w Inowrocławiu:
Kujawskie Centrum Kultury
Sklep muzyczny FORTE
Kasa teatru w dniu festiwalu

Organizatorzy festiwalu: Rock-Serwis Agency Piotr Kosiński i Kujawskie Centrum Kultury
Patronat: Prezydent Miasta Inowrocławia
Patronat radiowy: Radio Rockserwis FM

www.inorockfestival.pl
https://www.facebook.com/inorockfestival

13/02/2025

QUIDAM (w sensacyjnym składzie) zaprasza na tegoroczną edycję festiwalu INO-ROCK!

Czy jest lepsze miejsce na powrót niż rodzinne miasto? Na symboliczne zatoczenie koła?... W Inowrocławiu narodziła się historia Quidam i w Inowrocławiu zespół powraca na scenę w trzydziestą rocznicę narodzin.

Szukając zalążków grupy, trzeba jednak sięgnąć wstecz aż do roku 1991. Wówczas to rozpoczęło się wspólne granie, tyle że pod nazwą Deep River i w stylistyce hard-blues-rockowej. Znacząca zmiana nastąpiła cztery lata później, gdy już pod szyldem Quidam zespół zmienił kurs w kierunku progrockowym. Wtedy też wykrystalizował się pierwszy klasyczny skład: wokalistka i wiolonczelistka Emila Derkowska (dziś Nazaruk), flecistka Ewa Smarzyńska (dziś Albering), gitarzysta Maciek Meller, klawiszowiec Zbyszek Florek, basista Radek Scholl i perkusista Rafał Jermakow. Ci muzycy, z pomocą członków Collage - Wojtka Szadkowskiego i Krzysztofa Palczewskego, nagrali debiutancki album zatytułowany po prostu "Quidam" i wydany w 1996 roku. Płyta zyskała uznanie zarówno fanów jak i krytyków, niemal z miejsca plasując grupę w rodzimej czołówce progrockowej, czego pierwszym przejawem był udział w I Festiwalu Rocka Progresywnego w warszawskiej Stodole. Powodzenie szybko wypłynęło poza granice Polski i zaowocowało koncertami w Holandii, Francji i Wielkiej Brytanii.

Na początku 1998 roku Ewę zastąpił flecista Jacek Zasada i w tym składzie nagrano dwie kolejne płyty studyjne - "Sny aniołów" (1998) i "Pod niebem czas" (2002), a także jedną koncertową "Baja Prog - Live In Mexico ’99". Ta ostatnia dokumentuje wyjątkowe wydarzenie w karierze zespołu, który po raz pierwszy przemierzył Atlantyk, by wystąpić na festiwalu Baja Prog w Meksyku. W Europie zaś koncertował u boku Johna Wettona, a później Colina Bassa. W 2002 roku już z nowym basistą Damianem Sikorskim wystąpił na Rio Festival w Brazylii, ale wkrótce drogi muzyków Quidam rozeszły się i grupa zawiesiła działalność.

Zespół powrócił dopiero w 2005 roku w odmienionym składzie: z perkusistą Maćkiem Wróblewskim, basistą Mariuszem Ziółkowskim i Bartkiem Kossowiczem przy mikrofonie. Album "surRevival" ukazał zupełnie nowe oblicze zespołu, zaś tytuł stanowił ciekawy kolaż słów: przetrwanie i odrodzenie. Jedno i drugie dokonało się bardzo pomyślnie, a ów skład stał się najbardziej zgranym i trwałym w historii grupy. Jeszcze w 2005 roku Quidam zagrał w katowickim teatrze Wyspiańskiego, poprzedzając występ SBB, a jego popisy zarejestrowano i wydano rok później na CD oraz DVD pod tytułem "The Fifth Season". Dzielenie sceny z legendą polskiego rocka to duże wydarzenie, ale jednak lepiej muzycy bawili się na własnym podwórku. W inowrocławskim Teatrze Miejskim zagrali niecodzienny, bo półakustyczny koncert, który również zachowano dla potomnych - na wydawnictwie zatytułowanym "bez półPRĄDU...halfPLUGGED". Quidam kuł żelazo póki gorące i już w 2007 przygotował kolejną płytę studyjną, która otrzymała tytuł "Alone Together" i która do dziś cieszy się szczególną estymą wśród fanów. Oryginalny i ciekawy pomysł zawarto już w tytułach poszczególnych utworów - czytane kolejno tworzą jedną sentencję. Koncertów promujących tę płytę było jednak mniej. I dopiero w 2010 roku jeden z nich - w Koninie - uwieczniono na nośnikach audio i wideo pod tytułem "Strong Together".

Historię Quidam jak na razie zamyka płyta "Saiko" z 2012 roku. Rok po jej wydaniu szeregi formacji opuścił Maciek Meller (kilka lat później został gitarzystą Riverside i artystą solowym) i niebawem zespół zawiesił działalność.

Do niezwykłego spotkania po latach doszło w 2021 roku przy okazji reedycji pierwszej płyty. Na jej potrzeby dawny skład nagrał nową wersję Sanktuarium (z jedną zmianą: zamiast Radka Scholla na basie zagrał Jarek Szajerski, współtwórca tego utworu). Miłą akcję powtórzono rok później, gdy do sklepów miało trafić wznowienie Snów aniołów. Wtedy to na warsztat dojrzałego Quidam ponownie trafiła kompozycja Pod powieką.

Latem tego roku szykuje się kolejne spotkanie po latach, ale tym razem na scenie.

Skład zespołu:
Bartosz Kossowicz - śpiew
Maciej Meller - gitara
Zbigniew Florek - instrumenty klawiszowe
Jacek Zasada - flety
Mariusz Ziółkowski - gitara basowa
Maciej Wróblewski - perkusja

Wybrana dyskografia:
albumy studyjne:
Quidam (1996)
Sny aniołów (1998)
Pod niebem czas (2002)
surREvival (2005).. bez półPRĄDU ...halfPLUGGED... (2006)
Alone Together (2007)
Saiko (2012)

albumy koncertowe:
Baja Prog - Live in Mexico ’99 (1999)
Quidam The Fifth Season - Live in Concert (2006)
Strong Together (2010)

Quidam w Internecie:
https://www.facebook.com/Quidampl

12/02/2025

CRIPPLED BLACK PHOENIX zaprasza na festiwal INO-ROCK 2025!

Założony w 2004 roku przez multiinstrumentalistę Justina Greavesa, Crippled Black Phoenix to brytyjsko-szwedzka formacja znana z unikatowego łączenia mrocznego rocka i eksperymentalnych dźwięków. Często opisywani jako twórcy "ballad końca czasów", tworzą majestatyczne utwory, które zagłębiają się w tematy miłości, straty, tragedii i odkupienia.

Ośmioosobowa grupa dowodzona przez multiinstrumentalistę i pomysłodawcę przedsięwzięcia Justina Greavesa, w ciągu ponaddwudziestoletniej kariery wydała dwanaście podstawowych albumów studyjnych, powierzając w 2016 roku dystrybucję swoich dokonań amerykańsko-francuskiej niezależnej wytwórni Season Of Mist.

Twórczość zespołu już od samego początku działalności sprawiała problem recenzentom, którzy próbowali przypisać ją do konkretnego gatunku muzycznego. Dominują w niej rozbudowane kompozycje, w których post rockowe gitarowe ściany dźwięku ścierają się z progresywnymi solówkami, klawiszowymi przestrzennymi pejzażami, szczyptą elektroniki, psychodelii, stoner rocka, elementami folku i metalowymi galopadami, tworząc wielowarstwowe dźwiękowe opowieści, dotykające zarówno osobistych zagadnień dotyczących każdego człowieka, jak i globalnych problemów trapiących współczesną ludzkość.

Pierwsze pomysły pod szyldem Crippled Black Phoenix Greaves zarejestrował w 2004 roku, w postaci niezobowiązujących, luźnych improwizacji, które rodziły się w jego głowie jeszcze w czasach, gdy grał na perkusji w Iron Monkey i Electric Wizard. Zachęcony do działania przez basistę Daniela Aitchisona, zaprosił do współpracy innych muzyków, którzy wraz z nim i wspomnianym założycielem Mogwai stworzyli podwaliny zespołowego stylu. Nazwa projektu została zaś zainspirowana tekstem Johnny'ego Morrowa do utworu "Big Loader" z debiutanckiego wydawnictwa Iron Monkey.
W kolejnych latach skład zespołu na poszczególnych albumach ulegał zmianom, głównie ze względu na zaangażowanie artystów w inne muzyczne projekty. Nie miało to jednak wpływu na wypracowanie charakterystycznego stylu, łączącego tradycję progresywnego malowania dźwiękami w stylu Pink Floyd z nowoczesnością w postaci elementów elektroniki i cięższych brzmień. Greaves upodobał sobie przede wszystkim długie, spokojnie rozwijające się formy, w których nie brakuje melancholii i harmonijnie snujących się melodii, wzbogaconych odrobiną mroku i przełamanych dynamicznymi akcentami. Ich wyjątkowość ujawnia się przede wszystkim podczas występów na żywo.

Ciągła ewolucja Crippled Black Phoenix odbiła się na licznych zmianach w jego składzie, zarówno w studiu, jak i na żywo. Spośród pierwszych wersji zespołu, najbardziej istotne zmiany dotyczyły odejścia oryginalnego wokalisty/gitarzysty Joe Volka, który rozpoczął karierę solową (2012) i gitarzysty Karla Dematy (2014), który później założył zespół Vly wraz z odchodzącym basistą Christianem Heilmannem. Po rozpadzie, Greaves i Demata wdali się w spór prawny o zarejestrowany znak towarowy nazwy zespołu. W drugiej połowie 2015 roku problem z byłym gitarzystą został rozwiązany, a mózg zespołu Greaves mógł kontynuować swoją działalność pod pseudonimem Crippled Black Phoenix, podążając za swoimi wizjami i nadal będąc bardzo produktywnym mimo częstej rotacji muzyków w zespole.

Nowa faza CBP rozpoczęła się w 2014 roku wraz z przybyciem szwedzkiego gitarzysty i wokalisty Daniela Anghede - głosu, który Greaves uznał za idealny dla swoich projektów.

Kolejna poważna zmiana w historii CBP nastąpiła w 2019 roku, kiedy Daniel Anghede opuścił zespół po sześciu latach owocnej współpracy i serii czterech albumów studyjnych. Później Anghede ogłosił projekt ("Venus Principle"), rodzaj spin-offu CBP, z innymi byłymi członkami zespołu. W tym też roku Cripped Black Phoenix wystąpił po raz pierwszy w Inowrocławiu na Ino-Rock Festival, z Anghede w roli wokalisty.

Latem 2020 roku Greaves zapowiedział początek nowej ery zespołu. W październiku 2020 roku ukazał się zupełnie nowy album "Ellengæst", na którym wystąpiło kilku gościnnych wokalistów. Pod koniec kwietnia 2021 roku, Szwed Joel Segerstedt został ogłoszony nowym współwokalistą i gitarzystą rytmicznym. Jego pierwszym nagraniem z zespołem był singiel "Painful Reminder/Dead Is Dead". W kwietniu 2022 roku Crippled Black Phoenix zapowiedzieli nowy pełnometrażowy album "Banefyre" i swoją pierwszą trasę koncertową po Europie po pandemii Covid-19. W listopadzie 2024 roku zespół świętował 20 lat muzyki podwójnym albumem "The Wolf Changes Its Fur But Not Its Nature & Horrific Honorifics Number Two (2)", który zawierał nowe wersje starego materiału i covery, które inspirowały kolektyw na przestrzeni lat.

Justin Greaves to wielki miłośnik kotów. Ma ich około tuzina, a ulubione to Bear i Fang. Nie opuszczają go na krok! Justin jest też wielkim fanatykiem rowerów i przejażdżek rowerowych nawet tych ekstremalnych.

W tym roku Greaves i spółka pojawią się na festiwalu Ino-Rock po raz drugi i bez wątpienia zagwarantują bogatą, barwną paletę muzycznych doznań, sceniczną spontaniczność i świetną zabawę.
(w tekście wykorzystano fragmenty biografii zespołu zamieszczonej w angielskiej wersji Wikipedii)

Skład zespołu:
Justin Greaves - guitars, effects, samples, backing vocals
Belinda Kordic - vocals, percussion
Andy Taylor - guitars
Matt Crawford - bass
Lucy Marshal - keyboards,backing vocals
Justin Storms - vocals, guitars
Ben Wilsker - perkusja

Dyskografia:
albumy studyjne:
A Love Of Shared Disasters (2007)
The Resurrectionists (2009)
Night Raider (2009)
I, Vigilante (2010)
(Mankind) The Crafty Ape (2012)
No Sadness Or Farewell (2012)
White Light Generator (2014)
New Dark Age (2015)
Bronze (2016)
Great Escape (2018)
Ellengast (2020)
Banefyre (2022)

single, mini-albumy i wydawnictwa specjalne:
Sharks & Storms / Blizzard Of Horned Cats (2006)
Childhood's End (with Se Delan) (2015)
Oh'Ech-oes (with Se Delan) (2015)
Horrific Honorifics (2017)
Budapest Vigilante Sessions (2017)
Painful Reminder / Dead Is Dead (2021)
Beautiful Destroyer (bandcamp one-off track) (2024)
The Wolf Changes Its Fur But Not Its Nature + Horrific Honorifics Number Two (2) (2024)

albumy koncertowe:
Poznan 2011 A.D. (2012)
Live in Bern 2012 A.D. (2013)
Destroy Freak Valley (2017)
We Shall See Victory (reedycja Live In Bern 2012 A.D) (2020)

Crippled Black Phoenix w Internecie:
http://www.crippledblackphoenix.net

11/02/2025

Nasza rodzima TOŃ zaprasza na festiwal INO-ROCK!

Przedsiębiorca z branży pogrzebowej, prawnik od prądu, nauczycielka śpiewu, tłumacz z MTV i tatuś polskiego stonera - grają wspólnie muzykę z pogranicza good vibe’u i bad-tripa.

Przedsiębiorca z branży pogrzebowej, prawnik od prądu, nauczycielka śpiewu, jeden z ojców polskiego stonera i tłumacz z MTV schodzą do piwnicy z czaszką jelenia na ścianie, fotografiami zmarłych ludzi, cyfrowymi, eks-kościelnymi organami Technicsa i toną innych instrumentów, żeby wspólnie tworzyć muzykę z pogranicza jawy i snu, w której ciężar i gardłowy krzyk mieszają się z harmonią, wyrazistym kobiecym wokalem i subtelnością.
Ich wspólna podróż muzyczna rozpoczęła się w 2021 roku, z inicjatywy Kuby i Roberta, do których wkrótce dołączyli Wojtek, Monika i Jagoda. Muzyka zespołu nie daje się jednoznacznie sklasyfikować gatunkowo, łącząc elementy stonera, psychodelii czy post-punka z motywami ludowymi i leśnymi aż po metalową ekstremę. Każdy utwór jest inny, każdy opowiada inną historię, ale w każdym przebija się zagubienie człowieka we współczesnym świecie, tęsknota za jednością z innymi ludźmi i z przyrodą i pragnienie znalezienia swojej drogi w nawale przeciwności.
Debiutancki, wydany własnym sumptem album "Korzenie" ukazał się w czerwcu 2024 r. i zawiera 8 utworów, płytę poprzedziły 4 single: "Odwilż", "Las, głaz, ćma", "Wdech/Wydech" oraz "Niesława".
Utwory zostały zarejestrowane w Nebula Studio przez Tomka Stołowskiego, a większość z nich zmiksowana i zmasterowana przez Maćka Karbowskiego. Tytułowy utwór zmiksował Robert Szydło (Mikromusic).
W listopadzie 2024 grupę opuściła Jagoda Podskarbi, a zamiast niej za bębnami zasiadł Mikołaj "Miko" Malanowski.

Sklad zespołu:
Monika Adamska-Guzikowska - śpiew
Jakub Guzikowski - gitara
Robert Wiśniewski - gitara
Wojtek Górecki - bas
Mikołaj Malanowski – perkusja

Dyskografia:
Korzenie (2024)

TOŃ w Internecie:
https://www.facebook.com/wszyscy.toniemy/

11/02/2025

ALEX HENRY FOSTER zaprasza serdecznie na festiwal INO-ROCK!

Kanadyjski muzyk, autor, producent i kompozytor, były frontman nominowanego do nagrody Juno zespołu post-rockowego/noise Your Favorite Enemies (YFE). Ze swoim aktualnym zespołem The Long Shadows tworzy intensywne post-rockowe pejzaże dźwiękowe z emocjonalnymi tekstami.

Okrzyknięty przez magazyn Rolling Stone "nieoczekiwanym artystą DIY", Alex Henry Foster wydał swój pierwszy solowy album "Windows In The Sky" w Kanadzie w 2018 roku, a na całym świecie w 2020 roku. "Windows in the Sky" został napisany głównie podczas jego pobytu w Tangerze po śmierci ojca, który przegrał walkę z rakiem. Płyta została nominowana do nagrody "Album roku" w Kanadzie w 2019 roku i wywarła spore wrażenie na artystach, których można uznać za bratnie dusze Fostera.
Jego drugi album, "Standing Under Bright Lights", wydany w kwietniu 2021 r., składa się z reinterpretacji "Windows In The Sky" przez 11-osobowy zespół i został nagrany podczas wyprzedanego występu na 40. edycji Festival International de Jazz de Montréal. Ten koncert, zbierając entuzjastyczne recenzje i komentarze, zapoczątkował serię występów na żywo, które ugruntowały pozycję Fostera i The Long Shadows.
Rok 2023 rozpoczął się dość niefortunnie, gdyż Alex musiał przejść pilną operację serca i zrewidować swoje plany dotyczące najbliższych miesięcy. Muzyk postanowił popracować wtedy nad pięknym japońskim projektem filmowym zatytułowanym "Kimiyo" (częścią większej całości o nazwie "Voyage à la Mer") i ścieżką dźwiękową. Zaowocowało to współpracą z utalentowaną japońsko-kanadyjską artystką Momoka Tobari i jego wieloletnim partnerem artystycznym Benem Lemelinem. Wydany w kwietniu 2024 roku album znalazł się w pierwszej dziesiątce listy Billboard.
Drugi album projektu, "A Measure Of Shape And Sounds", jest instrumentalny i został wydany 20 września 2024 roku, również znajdując miejsce na listach bestsellerów wg Billboardu.
Foster, członek pierwszej fali pisarzy, entuzjastów blogów, sam założył w 2006 własny, gdzie zamieszczał swoje artystyczne i zorientowane na społeczność teksty tłumaczone na język francuski, japoński, niemiecki i chiński, aby wymienić tylko kilka. Częsty felietonista dwumiesięcznika Canadian Musician, opublikował również książki "A Journey Beyond Ourselves" w 2017 r. i "The Early Days" w 2020 r.
Foster, to zagorzały obrońca praw człowieka, aktywny mówca, komentujący rasizm, rozprzestrzenianie się gangów ulicznych (pośród których spędził swoje nastoletnie lata), odrodzenie populizmu i ekstremizmu. Współpracował z Amnesty International i War Child w kilku kampaniach. Założył również organizację non-profit w 2004 r., inicjując uświadamianie dzieci żołnierzy i stworzył The Hope Project po tsunami w Tohoku w 2011 r. Niedawno wziął udział w inicjatywach zwiększających świadomość zdrowia psychicznego.
Muzyk jest również znany jako prekursor nowego pokolenia niezależnych artystów-przedsiębiorców. Jest współwłaścicielem wytwórni "Hopeful Tragedy Records" i współzałożycielem Upper Room Studio, mieszczącego się w byłym kościele katolickim w Drummondville w Kanadzie, przekształconym w kompleks multimedialny. To właśnie tam zespół nagrał i zmiksował muzykę na debiutancki album "Windows In The Sky".
Foster założył konceptualną grupę kreatywną The Fabrik, z której wyrosło kilka kolekcji ubrań, a także specjalna linia biżuterii Red Crown Crane. W 2020 roku nabył renomowany hotel "La Maison de Tanger" w Tangerze w Maroku, który wkrótce stał się jedną z najbardziej pożądanych lokalizacji dla artystów ze wszystkich sfer.
To właśnie tam aktualnie przebywa on i jego zespół. Wspólnie pracują nad nową płytą, która ukaże się w 2025 roku.
Prawdziwy entuzjasta baseballa i fan kontrkultury, Foster jest również dumnym ojcem dwóch psów o imionach Leonard i MacKaye… i lubi być po prostu nazywany Alex.

Skład zespołu:
Alex Henry Foster - Vocals, Guitars, Moog, Percussion
Ben Lemelin - Guitars, Drums, Vocals
Jeff Beaulieu - Bass
Sef Lemelin - Guitars, Keyboards
Miss Isabel - Keyboards, Clarinet, Trumpet, Flute, Vocals
Charles "Moose" Allicie - Drums, Dulcimer

Dyskografia:
albumy studyjne:
Windows In The Sky (2018)
Kimiyo (2024)
A Measure Of Shape And Sounds (2024)

albumy koncertowe:
Standing Under Bright Lights (2021)

EPs:
Summertime Departures (2020)
The Hunter (By The Seaside Window) (2020)
Lavender Sky (2020)
Snowflakes In July (2020)
A Whispering Moment (2024)

Alex Henry Foster w Internecie:
https://alexhenryfoster.com/

10/02/2025

PURE REASON REVOLUTION zaprasza serdecznie na tegoroczny festiwal INO-ROCK!

Formacja brytyjska założona w 2003 roku przez Jona Courtneya i Chloe Alper, prezentująca interesującą wersję eksperymentalnego art rocka przyprawionego elektroniką.
Początki historii Pure Reason Revolution sięgają lat 90. i założonego w Reading przez Jona Courtney'a i Chloe Alper zespołu The Sunset Sound. Skład skompletowali gitarzysta Tom Leathes i basista Bob Cooper. Debiutancki singel "Moving" dostał się na playlisty niektórych stacji radiowych, w tym Radio 1, gdzie grupę promował guru muzyki alternatywnej, Steve Lamacq.
Sunset Sound przekształciło się w Pure Reason Revolution, gdy podczas studiów na Westminster University Jon Courtney poznał Jima Dobsona i Grega Jonga. Po wydaniu pierwszego singla - "Apprentice of the Universe" - jesienią 2004 roku, grupa podpisała kontrakt z Sony BMG. Rok 2005 przyniósł dwa kolejne single - "The Bright Ambassadors of Morning" i "The Intention Craft". Zapożyczony z utworu "Echoes" grupy Pink Floyd tytuł oraz długość pierwszego z nich zostały odebrane jako czytelna deklaracja progresywnych ambicji grupy. W październiku wydany został debiutancki mini-album, zatytułowany "Cautionary Tales for the Brave". Jest to wydawnictwo, na którym po raz ostatni w tamtym czasie słychać Grega Jonga - już wiosną został on zastąpiony w składzie zespołu przez Jamiego Wilcoxa.
Rok 2006 wraz z wydanym w kwietniu pierwszym albumem długogrającym, "The Dark Third", otwiera nowy rozdział w działalności grupy
W kwietniu 2008 zespół podpisał kontrakt z niemiecką wytwórnią Superball Music i zaplanował opublikowanie albumu właśnie pod tym szyldem. 28 listopada 2008 potwierdzili wydanie drugiego albumu i podali jego tytuł - "Amor Vincit Omnia". Album ukazał się 9 marca 2009, a cztery dni wcześniej zespół rozpoczął najdłuższą jak do tej pory trasę koncertową, która objęła m.in. Polskę. Po wydaniu drugiej pełnowymiarowej płyty formację zaliczono do nurtu new prog. Przynależność gatunkowa grupy została potwierdzona na trzecim albumie "Hammer And Anvil", którego premiera europejska miała miejsce 18 października 2010 roku.
Po opublikowaniu ww. płyty i odbyciu towarzyszącej jej trasy promocyjnej, zespół postanowił zawiesić na czas nieokreślony swoją działalność.
Powrócił w 2020 wraz z kolejnym, znakomitym albumem "Eupnea", na którym umiejętnie połączył elementy eksperymentalnego stylu sprzed dekady z rockiem progresywnym. Podobny charakter miała następna płyta "Above Cirrus" z 2022, która ugruntowała ich pozycję w grupie innowatorów rocka. W zespole pojawił się na niej ponownie Greg Jong, powracający po kilkunastu latach.
We wrześniu 2024 Pure Reason Revolution zaproponowali ostatni jak do tej pory album - "Coming Up To Consciousness". Wraz z nim nastąpiła istotna zmiana w składzie formacji. Chloe Alper zakończyła współpracę z kolegami i związała się z zespołem James. Zastąpiła ją Annicke Shireen współpracująca na co dzień z Heilung. Nowy album porusza tematy zdrady, oszustwa, strachu, żalu, śmiertelności i pytań o zdrowie psychiczne, pokazując ciągłą ewolucję i eksplorację zespołu w ramach gatunku.
Droga Pure Reason Revolution od "The Dark Third" do "Coming Up to Consciousness" pokazuje ich zdolność do adaptacji i innowacji. To właśnie dzięki temu grupa trwale zaznaczyła swoją obecność na scenie rocka eksperymentalnego i elektronicznego.
(w tekście wykorzystano fragmenty biografii zespołu zamieszczonej w polskiej wersji Wikipedii)

Skład zespołu:
Jon Courtney - vocals, guitars, keyboards
Greg Jong - guitars, vocals
Annicke Shireen - vocals, keyboards (równocześnie w Heilung i własnej formacji Shireen)
Ravi Kesavaram - drums (równocześnie w My Vitriol)
Ingo Jetten - bass, guitars, vocals (równocześnie w Lesoir)

Dyskografia:
albumy studyjne:
The Dark Third (2006)
Amor Vincit Omnia (2009)
Hammer and Anvil (2010)
Eupnea (2020)
Above Cirrus (2022)
Coming Up To Consciousness (2024)

albumy koncertowe:
Live at NEARfest 2007 (2008)

EPs:
Cautionary Tales For The Brave (2005)
Valour EP (2011)

PRR w Internecie:
https://www.purereasonrevolutionofficial.com/

10/02/2025

Czas na najważniejsze ogłoszenie festiwalowe w tym roku!

INO-ROCK FESTIVAL
THE FEAST OF SOPHISTICATED MUSIC!

23.08.2025, INOWROCŁAW, Teatr Letni

TICKETS:
ROCK-SERWIS: www.rockserwis.pl,
EVENTIM: www.eventim.pl
TICKETMASTER: www.ticketmaster.pl
Theatre box office on the day of the festival

www.inorockfestival.pl
https://www.facebook.com/inorockfestival

18/07/2024

INO-ROCK FESTIVAL 23/24.08.2024
CZASÓWKA

DZIEŃ I
17:00 DOORS
18:00 - 19:10 PAATOS [SE]
19:25 - 20:35 THE AMAZING [SE]
20:50 - 22:10 GAZPACHO [NO]
22:30 - 24:00 EIVOR [FO]

DZIEŃ II
15:30 DOORS
16:30 - 17:20 ŁYSA GÓRA [PL]
17:40 - 19:05 ANTIMATTER [UK]
19:30 - 20:50 SIVERT HØYEM with band [NO]
21:10 - 22:20 MICHAŁ ŁAPAJ with guests [PL]
22:40 - 24:00 RAY WILSON with band [UK/PL]

07/06/2024

INO-ROCK FESTIVAL

THE FEAST OF SOPHISTICATED MUSIC!

EIVØR, RAY WILSON, SIVERT HØYEM, GAZPACHO, MICHAŁ ŁAPAJ, ANTIMATTER, THE AMAZING, PAATOS, ŁYSA GÓRA

23/24.08.2024, INOWROCŁAW, Teatr Letni

TICKETS:
ROCK-SERWIS: www.rockserwis.pl,
EVENTIM: www.eventim.pl
TICKETMASTER: www.ticketmaster.pl
Theatre box office on the day of the festival

www.inorockfestival.pl
https://www.facebook.com/inorockfestival

25/04/2024

21/03/2024

FESTIWAL INO-ROCK 2024
Chcecie przyjechać na festiwal, ale nie udało Wam się w porę zarezerwować noclegów?

BURSA SZKOLNA NR 1 OTWIERA DLA Was podwoje!
Bursa oferuje:
🔸 ponad 100 miejsc w 3-osobowych pokojach o cenie wynajmu 240zł za pokój
🔸 śniadania za dodatkową opłatą 15zł /osobę
🔸 sanitariaty na korytarzu
🔸 bardzo dogodne położenie (Teatr Letni – 1km, Rynek – 1km)