08/05/2025
Maandag 12 mei speelt Snõõper (USA) in VERA (Snõõper + C'est Qui? | VERA Groningen)
Scribent Dikkie klom in de pen voor deze flinke longread:
Ja hoor, boomer. Komt ie weer met een aantal namen van van die ouwe bands. DEVO. Dickies. Pfffff... Vroegaaaahhhh! Aaahhhh! Ja, maar ik vind nou eenmaal dat Snõõper uit Nashville, Tennessee vaak klinkt als een heerlijke, wel heel erg geslaagde mix van DEVO en The Dickies. Op hun beurt nog steeds twee legendarische en geniale bands. Toch? En geloof deze ervaren rot nou maar, die kletst echt niet zomaar uit zijn nek. Luister maar eens naar de DEVO cover van Snõõper: 'I Think I’m Falling In Luv Again' (2024). Als die 50 seconden DEVO hier geen enorme Dickies-vibe hebben gekregen, heet ik geen Dikkie meer. O damn, wacht es effe. Even mijn leesbril pakken. Wat staat hier bovenaan de pagina? Even de lettertjes nog wat groter maken... Egg punk! Een uiterst actueel en modern anti-genre geïnspireerd door DEVO! Ha! Is deze opa toch nog aardig bij de tijd!
"Egg punk is, for all intents and purposes, a satirical genre born from internet chatrooms. Apparently inspired by the works and aesthetic of DEVO, egg punk is mild, colorful and imbued with a new wave influence that sets it apart from other punk genres. Egg punk music is inherently unserious, energetic and ironic. With firm roots in punk’s DIY style, egg punk bands use minimal recording and mixing and cheap synths." (WKNC 88.1, North Carolina college radio)
Onder deze beschrijving staat meteen een afbeelding van de hoes van de 7" 'Dog' (2021) van Snõõper. Na pioniers van het genre als Coneheads, Uranium Club en Lumpy and The Dumpers - hee, die laatste twee hebben we al een aantal jaren geleden in Vera mogen aanschouwen! - vinden we in hetzelfde artikel meteen de naam Snõõper terug. Ook in een artikel over 'the second wave of egg punk' van SPIN magazine wordt Snõõper prominent genoemd, terwijl gitarist Connor Cummins de muziek van Snõõper eigenlijk geen egg punk wil noemen.
"“You can’t really call it ‘garage rock.’ You can’t really call it ‘hardcore.’ You can’t really call it ‘power pop.’ It’s kind of its own thing, which I understand for classification,” Cummins said. “It makes sense, but I don’t love the name. I do, however, notice there are a lot of younger kids who are starting bands who really embrace the term, and I think they get a sense of community out of it, so I don’t think it’s a bad thing.”" (SPIN magazine)
Maar als ik het goed begrijp, dan is de hectische, energieke garage-achtige punk van Snõõper, afgewisseld met lo-fi piepknor electronica toch behoorlijk typerend voor het genre. De band paart dit alles met hyper aanstekelijke songs op een halsbrekend tempo en lardeert - ja kids, zo leer je nog wat ouderwetse woordjes - het geheel met humoristische, satirische, enigszins maatschappijkritische teksten. Het nummer 'Fitness' is bijvoorbeeld een satirisch commentaar op de obsessie voor fitness en een perfect lichaam in de samenleving, terwijl je tegelijkertijd wordt doodgegooid met reclames voor ongezonde troep. Tel hier nog bij op, dat de nummers van meestal zo rond de minuut evenveel - zo niet meer - riffs en muzikaliteit bevatten als menig nummer van meer dan 5 minuten en je begrijpt dat we het hier hebben over een bijzondere band.
Snõõper begint in 2020 als Connor Cummins (gitaar) en vriendin Blair Tramel (zang) een muzikaal project beginnen. De twee kennen elkaar uit het punkcircuit, Cummins als gitarist in punkbands en Tramel dan nog als bezoeker van punkconcerten. Tramel is lerares in het basisonderwijs en heeft naast punkconcerten een voorliefde voor audio- en video collages uit oude dvd's en youtube filmpjes en objecten gemaakt van papier-maché.
“Connor came from a real punk background, where I was, like, the person at punk shows that didn’t look punk and didn’t dress punk, and I would always get sh*t for that,” she said. “And then I went to an egg punk show, and everyone was dancing and happy and having fun, and I was like, ‘Oh, here’s something for me.’ I’m like, ‘Well, it’s punk music, but it’s not aggressive. It’s not angry, but we do have the same messages (as other styles of punk),’” Tramel tells SPIN. “For me, I wouldn’t say it’s silly, but just making anger more accessible to more people, I guess.” (SPIN magazine)
Hoewel het de bedoeling is een live-band te starten, wordt Snõõper door de pandemie noodgedwongen eerst een thuisstudio project met nummers opgenomen op een 8-track en voorzien van maffe, grappige video's met gebruik van animaties en collages. De toon is dan al wel gezet voor de koers van Snõõper en na de Covid periode voegen gitarist Ian Teeple, bassist Happy Haugen en drummer Cam Sarrett zich bij de band voor het (a-)serieuze livewerk.
Na een aantal EP's en singles komt de eerste plaat 'Super Snõõper' (2023) uit op Jack White’s Third Man Records. De plaat, die met 16 nummers in 24 minuten uit de voegen barst van de aanstekelijke energie, wordt uiterst enthousiast ontvangen.
"Snõõper’s debut is the sonic equivalent of a fidgety kid spilling toys from a toy box. Flitting fast between garage rock, surf rock, alien synths, drum ‘n’ bass, field recordings, and samples lifted from a bodybuilding competition, the band’s ecstatic musical chops and nonsensical changes are like picking up a fuzzy snake, then a shiny purple ball, then a box of magnets, then a choo-choo train, and discarding them within seconds." (Stereogum)
"... the album truly begins on its delightfully playful second track ‘Bedbugs’. At only 34 seconds long, the song is the perfect introduction to the journey the listener is about to undertake, using humorous storytelling and vivid imagery in conjunction with breakneck rhythm and complex guitar. ... The reality is, nothing Snõõper have recorded equates to the sheer intensity and fun of their live shows, but their debut album ‘Super Snõõper’, out today via Third Man Records, comes fantastically close." (Clash Music)
Die tomeloze energie krijgen we zomaar op een maandag in het kwadraat over ons heen als Snõõper het Vera podium in een groot hectisch spektakel verandert met behulp van furieuze garage en egg punk songs, audio- en video collages, levensgrote papier-maché poppen en letterlijke toeters en bellen.
“It feels like we’re throwing a party for all of our friends every time we play,” Tramel says. “My ideal type of hangout with people is you bring over a craft or whatever you’re working on, and then I’m gonna work on my thing, and we do that together. And [our shows] really feel that way. It’s like, ‘Thank you for coming to our party, now we’re all besties!’” (nme)
Deze keer eens geen country uit Nashville, maar egg punk fun in sneltreinvaart!
Maar eerst gaat de trein al razendsnel op gang komen met de snelle, politieke garagepunk van C’est Qui?, zoals ook te horen is op de compilatie 'Girls To The Front' (2025), voortgekomen uit een Utrechts initiatief voor vrouwelijke en queer punk artiesten en kunstenaars. Waar uit Nederland C’est Qui? zelf precies komt, wordt me nergens duidelijk, maar op een enkele live-video raast de nog jonge band onstuimig van het podium. De moeite waard om op tijd te komen!
Dikkie.
VERA is the 'Club for the International Pop Underground', in Groningen, The Netherlands. VERA is a venue featuring concerts, movies and dance nights.
