26/01/2025
"Wat fijn dat je ons weer wil helpen!"
Dat schreef ze.
Ik stond even perplex.
Dat zij me opnieuw inschakelden, dat was wat fijn was. Voor de tweede keer voor deze prachtige jongedame. Nadat we tussenin ook al een mijlpaal van haar broer samen vierden. Da's drie keer in hetzelfde warme, creatieve gezin. Een mooier compliment konden ze me niet geven ❤️
Het is ook wel een uitdaging. En een klein beetje eng. Want we kunnen niet nog een keer hetzelfde doen, toch?
Eerder deze week belde ik met ouders waarvoor ik ook voor de tweede keer een mijlpaalfeest vorm geef. Hun dochter had het feest van haar broer zo leuk gevonden dat ze dat ook wilde.
Even ter zijde: da's misschien nog het leukste compliment. Dat het geen BS is als ik zeg dat ik ceremonies maak die kinderen ook echt leuk en dus niet saai vinden.
Het mocht voor dat meisje dus wel een beetje hetzelfde zijn als bij haar broer, maar natuurlijk ook niet helemaal... 😅 Daar gaan mijn hersenen van op volle toeren draaien.
Net zoals ze dat voor Lena zullen doen. Hoe pakken we het dit keer aan? Ik heb er eigenlijk alle vertrouwen in dat we wel iets vinden. En toch blijft dat spannend. Want op het moment dat ik met ouders en kinderen aan tafel ga zitten om te luisteren naar wie dat kind is, wat zijn of haar unieke talenten zijn, wat ze leuk/ belangrijk/ waardevol/ bijzonder/ vervelend/ ... vinden, heb ik dus eigenlijk nog geen enkel idee hoe ik het wil aanpakken. Alleen een hoop ervaring met dingen die ik al een keer deed.
Ik denk dan wat luidop en gooi wat ideetjes op tafel. Ik zie wat aanslaat en wat niet. Ik keer met een hoop notities naar huis en daar vertaal ik het naar een plan van aanpak. Een concept voor een geslaagde mijlpaalceremonie. Dat zit er meestal wel pal op. Hoe? Wel, da's mijn magie. Ik weet niet helemaal precies hoe het werkt, maar het werkt 🤷♀️🧙😅
